UPDATE
Die is hoog nodig, want ook als is mijn nieuwsbrief net verstuurd, er zijn alweer twee weken voorbij sinds ik die geschreven heb. Laten we het 'opstartproblemen' noemen. Of misschien is de laid-back cultuur erg hard ingekicked en moet ik daar nu weer van terugkomen.
Over laid-back gesproken, dat valt hier reuze mee hoor. Te laat komen is er niet bij, er wordt veel waarde gehecht aan het respecteren van elkaars tijd. Geen diensten die uitlopen of lessen die te laat starten, dat is er niet bij.
FEBRUARI
...is alweer bijna voorbij. College is inmiddels twee weken bezig en het ritme begint er redelijk in te komen. Maandag moet ik mijn eerste twee verslagen inleveren, en dat heb ik al gedaan, dus ben lekker bij. Het is nu vrijdagavond, mijn vrije (en dus zeer kostbare) avond. Normaal zou ik nu ergens aan het chillen zijn, maar met een hoofdpijn die al twee dagen duurt heb ik mezelf voor vanavond maar even als 'ziek' bestempeld. Morgenochtend moet ik namelijk gewoon weer aan de bak.
Ach, nu het internet het doet, kan ik me prima bezighouden met bijvoorbeeld blog-updates :)
CONNECT GROUPS (CG)
... of celgroepen/bijbelstudiegroepen of hoe je het ook gewend bent te noemen, zijn hier een enorm belangrijk onderdeel van church. Omdat we een enorm grote church zijn is connecten in kleine kring de manier om de ervaring van gemeente en familie en contact op te bouwen. Iedereen wordt dan ook gestimuleerd en verwacht om naar een CG te gaan. En een stapje verder, een CG bezoeken en een leiden is het ideaal. We hebben dit jaar de mogelijkheid om wel 1000 (!) CGs te starten, zoveel mensen hebben nog geen plekje. En we hebben genoeg leiders (zowel churchmembers als studenten) om deze te starten. Een bizar getal voor ons als Nederlanders, maar inmiddels ben ik er wel aan gewend en kan ik er wel enthousiast van worden. In elk geval heb ik nu 1,5 CG. De ene CG had me gevraagd, maar zij draaien op een avond die ik niet kan, en nu ga ik 1x per maand met hen eten als ze naar Powerhouse (wekelijkse jeugddienst) komen. En vorige week ben ik heel heldhaftig op een meisje afgestapt die ik al wel kende van mijn eerste week hier in Sydney en die een van de leiders van Powerhouse is. Toen ik zei dat ik nog geen CG had maar er wel graag een wilde, buiten college om, werde ze meteen enthousiast en zo belandde ik bij hun CG. Komende dinsdag hebben we de eerste keer en ik heb er mega zin in! Afgelopen zondagavond ben ik met een aantal van die CG na de dienst ergens gaan eten, en dat was in elk geval al heel gezellig! Daarnaast heb ik het afgelopen weekend ook met wat lui van Frontline (de 25-35 groep) gehangen, film gekeken en dat soort dingen. Dus zo langzamerhand connect ik ook met niet-studenten. Heerlijk om zo uit de 'college-bubble' te stappen.
CLASSES
Wow, daar kan ik ook uren over schrijven, over de lessen en de inhoud en hoe geniaal het is. Wat ik in elk geval een briljant vak vind is 'Old Testament Introduction', en de naam zegt het al; dit semester gaan we in vogelvlucht door het oude testament heen. Onze principal, Catrina, geeft dit vak en niet alleen kan ze goed lesgeven, op zo'n manier dat je het makkelijk volhoudt om 2 uur in de les te zitten, ze is onwijs slim! Ze weet echt alles van de Bijbel, daar kan ik echt jaloers op worden. Haar manier van ons lesgeven is de 'Hebreeuwse manier'. Kort uitgelegd, wij westerlingen hebben een Griekse manier van doen, denken, leren en leven. Zo zijn wij bevoorbeeld wetenschappelijk onderlegt, willen wij lijsten om van te leren, zijn we analytisch etc. De schrijvers van de Bijbel echter, kwamen uit een totaal andere context en zo is de Bijbel dus ook bedoeld. Als een verhaal om lessen uit te trekken, geschiedenis die zich herhaalt en die betrekbaar is op ons leven hier en nu. Dus in plaats van chronologisch en analytisch naar de Bijbel te kijken, kijken we naar het echte verhaal zoals het bedoeld is toen het geschreven werd.
Natuurlijk kan ik niet tippen aan wat er in de les gezegd wordt en is het in vertaalmodus nog lastiger om op papier (eh.. blog) te zetten, maar in elk geval wordt je manier van denken flink uitgebreid, wat ik erg leuk vind, want ik hou wel van diepzinnig kletsen over zulke dinen. Zo zei Catrina gister: De joden gingen met elkaar in gesprek en discussie om van elkaar te leren. En hoe minder ze het met elkaar eens waren, hoe interessanter het werd, want hoe meer leermomenten er gecreeerd werden. Zo... Denk daar maar eens over na... Aan het eind van deze update zal ik nog een gedachte posten als meegever die ik gister zelf bedacht heb (en die mijn docent van onze tutorialgroep wel tof vond :p)
MUZIEK
Natuurlijk ben ik ook volop bezig met muziek. Zo hebben we inmiddels onze bands gevormd en heb ik nu als hoofdvak 'keys' gekozen. Dit omdat ik daar het meeste in kan ontwikkelen en ook het meeste aan heb uiteindelijk. Dit blok moeten we drie nummers spelen, en over 3 weken moeten we die al performen. Hard-harder-hardst oefenen dus. Daarnaast moet ik ook een logboek bijhouden met muzikalen leerdoelen en moet ik dit semester 25 oefenuren loggen. Dat klinkt als veel, maar valt mee, daar zit ik zo aan. Op maandag krijgen we drie uur praktijkles, waarin we oefenen en onze tutorial leader, genaamd Natho, met ons meedenkt en adviseerd etc.
Daarna hebben we een uur tutorial waar we met elkaar alle dingen theoretisch doorspreken, zoals bijvoorbeeld hoe je om moet gaan met verschillende type mensen in een band etc.
Op dinsdag hebben we optioneel muziektheorie les. Dit zit nu nog niet in het vakkenpakket, dat zijn ze nog aan het ontwikkelen voor volgend jaar, maar met alles wat ze nu al wel hebben (genoeg!) zijn ze vast begonnen en is dat dus vrijwillig. Mooi dat ik daar dus heenga, want ik leer dan gelijk ook goed de theorie. Heb ik ooit op de HAVO wel gehad, maar dat is redelijk weggezakt, dus een flinke opfris met een boel nieuwe dingen zijn wel fijn. Die les wordt gegeven door Matt, een geniale bassist en leraar die zelf net drie jaar college erop heeft zitten.
In elk geval is mijn doel voor eind semester om dit nummer helemaal goed te kunnen spelen.
Grappig, dat wou ik al toen dit nummer 9 jaar geleden uitkwam. Toen had ik nooit motivatie. Nu wel.. :)
In elk geval wil ik me flink ontwikkelen op het gebied van melodielijnen en improvisatie. Er zijn hier trouwens echt een boel geniale pianisten/keyplayers en hangen ze als studenten ook wel eens. Een tweedejaars heeft aangeboden om me te helpen met het oefenen, dus dat is heel relaxed! Moet in elk geval flink mijn spieren trainen van mijn rechterhand, die kan nog niet zo goed de octaaf bereiken (voor de niet muzo's: acht witte toetsen tussen je duim en pink...)
WEEKEND
...staat nu voor de deur, morgenochtend de 2e keer Street Teams, joepie (oh wat zou ik graag uitslapen!), daarna met Choir naar Bondi Beach (beter is het lekker weer!) en 's avonds dood neervallen in mijn bedje. Zondagochtend fris en fruitig om half 7 in de kerk zijn, dan tot ongeveer 12 uur. 's middags maar weer dood neervallen (lees: slaaaaaapen of bankhangen, haha) en 's avonds naar de 7PM dienst, want een vriendinnetje laat zich dopen. Geniaal!
PS: VIDEO'S
Heb ik al wel een paar van, maar nog niet goed genoeg om te posten, moet dat nog even flink uitvogelen, maar binnenkort een kijkje in mijn leven :D
And as always: To Be Continued...
'We are created in God's image. We assume this means that we are made alike him, that we look like him, that we reflect who He is, that's why all of us have two hands and two feet, two eyes, two ears, a nose and a mouth. But what if God created us in His image, meaning in His picture, in His framework of creation, in His story of the world. What if it God purposefully put us into His painting?' -IMS-
Friday, February 25, 2011
Wednesday, February 23, 2011
The one with the first random pictures...
Because they won't go into my previous post, this will have to do :D
 |
| Powerhouse Summercamp (youn adults 18-25) |
 |
| De Euromast is mooier :D |
 |
| Wat maakt die iPhone 4 toch mooie foto's! |
 |
| Church... College... Home... |
The one with the first four weeks...
Vandaag is het zondag 13 februari 12 uur ‘s middags. Dat betekend dat de gemiddelde Nederlander in bed ligt en het bij jullie nog niet eens zondag is.
Het is alweer 21 dagen geleden, precies drie weken, dat ik vertrok vanaf Schiphol naar het verre Sydney.
Hoogste tijd dus voor een update!
Het is alweer 21 dagen geleden, precies drie weken, dat ik vertrok vanaf Schiphol naar het verre Sydney.
Hoogste tijd dus voor een update!
VAKANTIESHOCK
Aan de ene kant voelt het alsof ik hier al twee maanden ben, zoveel lijkt er te zijn gebeurd. Maar de realiteit is dat de laatste vier weken vooral ‘rare’ weken zijn geweest. Over het afscheid op Schiphol kan ik alleen maar zeggen: Wow! Zoveel mensen, supergaaf!
De vliegreis was vooral lang, vermoeiend en het eten wat China Airlines je voorschoteld, zou ik nog niet eens aan mijn hond voeren, dat is, als ik een hond had. Dus met een compleet lege maag, na 2,5 dagen reizen en gelukkig al mijn spullen, kwam ik met mijn flightbuddy op dinsdag de 11e januari aan op het Kingford Smith Airport van Sydney. Missie 1: MacDonalds!
Daar werd ik opgehaald door mijn nichtje, die me vervolgens naar church (zo noemen we het hier, of je het nou over college of de kerk hebt, alles in hetzelfde gebouw) bracht.
Ik werd opgevangen door studenten die net hun eerste semester erop hebben zitten en hier dus al een half jaar zijn. Goed geregeld, zeg maar, want binnen een uur stond ik al in mijn huis. Een mooi appartement, wat ik deel met drie anderen. De rest van de dag werd ik flink op sleeptouw genomen en werden de beginselen van het leven als Hillsong College student aan me uitgelegd.
Wat te vertellen: Het weer is fenomenaal, dagelijks rond de 20-25 graden, sommige dagen zijn 40!
‘s Nachts af en toe regen om af te koelen of keiharde wind. Sydney is mooi, groot, HEEL groot. The Operahouse heb ik vorige week gezien, vanaf de veerboot naar Manly, een schiereiland met een mooi strand.
Aan de ene kant voelt het alsof ik hier al twee maanden ben, zoveel lijkt er te zijn gebeurd. Maar de realiteit is dat de laatste vier weken vooral ‘rare’ weken zijn geweest. Over het afscheid op Schiphol kan ik alleen maar zeggen: Wow! Zoveel mensen, supergaaf!
De vliegreis was vooral lang, vermoeiend en het eten wat China Airlines je voorschoteld, zou ik nog niet eens aan mijn hond voeren, dat is, als ik een hond had. Dus met een compleet lege maag, na 2,5 dagen reizen en gelukkig al mijn spullen, kwam ik met mijn flightbuddy op dinsdag de 11e januari aan op het Kingford Smith Airport van Sydney. Missie 1: MacDonalds!
Daar werd ik opgehaald door mijn nichtje, die me vervolgens naar church (zo noemen we het hier, of je het nou over college of de kerk hebt, alles in hetzelfde gebouw) bracht.
Ik werd opgevangen door studenten die net hun eerste semester erop hebben zitten en hier dus al een half jaar zijn. Goed geregeld, zeg maar, want binnen een uur stond ik al in mijn huis. Een mooi appartement, wat ik deel met drie anderen. De rest van de dag werd ik flink op sleeptouw genomen en werden de beginselen van het leven als Hillsong College student aan me uitgelegd.
Wat te vertellen: Het weer is fenomenaal, dagelijks rond de 20-25 graden, sommige dagen zijn 40!
‘s Nachts af en toe regen om af te koelen of keiharde wind. Sydney is mooi, groot, HEEL groot. The Operahouse heb ik vorige week gezien, vanaf de veerboot naar Manly, een schiereiland met een mooi strand.
Wat trouwens ook HEEL groot is, zijn de spinnen die ze hier hebben.
En geloof me, dit is een klein foto’tje maar dit beest had een diameter van zeker 7cm! Ze zitten overal, ik bedoel, in de hal, in de badkamer, in de woonkamer. En dan zal ik het niet eens hebben over kakkerlakken. Geloof me, ik woon echt niet in een of ander 3e wereld land, maar goed. Zolang ik nog niet gebeten wordt, is er niet zoveel aan de hand. Denk ik… Ach, ik ben goed verzekerd :D (okay als ik dit teruglees lijkt het alsof er continue overal spinnen zitten. Dat is niet helemaal waar. Drie spinnen in vier weken valt eigenlijk best mee.)
En geloof me, dit is een klein foto’tje maar dit beest had een diameter van zeker 7cm! Ze zitten overal, ik bedoel, in de hal, in de badkamer, in de woonkamer. En dan zal ik het niet eens hebben over kakkerlakken. Geloof me, ik woon echt niet in een of ander 3e wereld land, maar goed. Zolang ik nog niet gebeten wordt, is er niet zoveel aan de hand. Denk ik… Ach, ik ben goed verzekerd :D (okay als ik dit teruglees lijkt het alsof er continue overal spinnen zitten. Dat is niet helemaal waar. Drie spinnen in vier weken valt eigenlijk best mee.)
CULTURESHOCK
Mijn huisgenootjes zijn twee amerikaanse meiden (19 en 24) en een brits meisje (30). Ik deel mijn kamer met de Brit. En geloof me, als er een grotere cultuur-botsing kan zijn is het wel met twee stereotype amerikaanse meisjes (serieus, ik maak geen grapje als ik zeg dat de ene een cheerleader was en de andere een peagentgirl, google het maar), die nog nooit van huis zijn geweest, een brit die directer is dan goed is voor deze wereld en ik met mijn nederlandse directe, doch soms toch ietwat meer genuanceerde houding. (Ja, echt, haha). Wat zal ik in dit stadium zeggen: ZUCHT. Maar verder gaat dat prima. Inmiddels hebben we aardig wat spulletjes gekregen of gehaald, zoals een koelkast, een bank, tafel, stoelen, een magnetron, tv, etc. De wasmachine is ook gearriveerd, al duurde het even, om maar op te houden over internet. Dat kan nog wel even duren, ze zijn hier niet zo snel.
Verder doe ik mijn ding voornamelijk buitenshuis, omdat ik geen zin heb om binnenshuis de hulpverlener uit te moeten hangen en iedereens issues op te lossen. Ze leren het vanzelf J (ik ook trouwens).
SUMMERCAMP
Naast dat deze weken in het teken stonden van wennen, dingen regelen zoals telefoon, bankrekening etc, was het ook de tijd van de Summercamps. Want ja, het is hier bijna 1 Februari, vergelijkbaar met de Nederlandse 1 September. Twee weken geleden mee geweest op ‘Voltage camp’, voor groep 7 en 8, simpelweg geniaal en vorige week teruggekomen van ‘Powerhouse Retreat’, voor de 18-25 jeugd.
Dat was nog genialer. (Binnenkort volgt een compilatie filmpje).
COLLEGE
Na twee weken ‘intensives’ gehad te hebben, twee weken waarin we twee vakken krijgen, en voornamelijk de hele dag hoorcollege’s hebben, begint morgen dan ons normale rooster. Qua naam weet ik wat ik krijg, maar inhoudelijk nog niet echt een idee, dus dat volgt in de volgende update.
Naast de hoorcollege (Core classes), werkcollege’s (Tutorials) en Bandpractice hebben we twee ‘stageplekken’. Ik doe Choir en Streetteams (nee, je mag niet kiezen, en van Streetteams wordt ik niet meteen enthousiast, maar dat komt vanzelf.) Choir doe ik op zondagochtend, tijdens twee van de zes diensten. De mazzel is dat ik om de week maar 1 dienst hoef te zingen, want er zijn maar drie ochtenddiensten. Dus de ene week is het vroeg op, de andere uitslapen, of helpen bij de Kids, die komen een handje te kort. Streetteams is op zaterdagochtend, zo’n drie uurtjes connecten en helpen bij mensen in verschillende wijken. Het doel is niet evangeliseren, maar puur outreachen en er letterlijk en figuurlijk ‘zijn’ voor mensen. Zoals een van onze leiders uitlegde: People won’t care about ‘your’ gospel, unless they know you care about them.
Mijn huisgenootjes zijn twee amerikaanse meiden (19 en 24) en een brits meisje (30). Ik deel mijn kamer met de Brit. En geloof me, als er een grotere cultuur-botsing kan zijn is het wel met twee stereotype amerikaanse meisjes (serieus, ik maak geen grapje als ik zeg dat de ene een cheerleader was en de andere een peagentgirl, google het maar), die nog nooit van huis zijn geweest, een brit die directer is dan goed is voor deze wereld en ik met mijn nederlandse directe, doch soms toch ietwat meer genuanceerde houding. (Ja, echt, haha). Wat zal ik in dit stadium zeggen: ZUCHT. Maar verder gaat dat prima. Inmiddels hebben we aardig wat spulletjes gekregen of gehaald, zoals een koelkast, een bank, tafel, stoelen, een magnetron, tv, etc. De wasmachine is ook gearriveerd, al duurde het even, om maar op te houden over internet. Dat kan nog wel even duren, ze zijn hier niet zo snel.
Verder doe ik mijn ding voornamelijk buitenshuis, omdat ik geen zin heb om binnenshuis de hulpverlener uit te moeten hangen en iedereens issues op te lossen. Ze leren het vanzelf J (ik ook trouwens).
SUMMERCAMP
Naast dat deze weken in het teken stonden van wennen, dingen regelen zoals telefoon, bankrekening etc, was het ook de tijd van de Summercamps. Want ja, het is hier bijna 1 Februari, vergelijkbaar met de Nederlandse 1 September. Twee weken geleden mee geweest op ‘Voltage camp’, voor groep 7 en 8, simpelweg geniaal en vorige week teruggekomen van ‘Powerhouse Retreat’, voor de 18-25 jeugd.
Dat was nog genialer. (Binnenkort volgt een compilatie filmpje).
COLLEGE
Na twee weken ‘intensives’ gehad te hebben, twee weken waarin we twee vakken krijgen, en voornamelijk de hele dag hoorcollege’s hebben, begint morgen dan ons normale rooster. Qua naam weet ik wat ik krijg, maar inhoudelijk nog niet echt een idee, dus dat volgt in de volgende update.
Naast de hoorcollege (Core classes), werkcollege’s (Tutorials) en Bandpractice hebben we twee ‘stageplekken’. Ik doe Choir en Streetteams (nee, je mag niet kiezen, en van Streetteams wordt ik niet meteen enthousiast, maar dat komt vanzelf.) Choir doe ik op zondagochtend, tijdens twee van de zes diensten. De mazzel is dat ik om de week maar 1 dienst hoef te zingen, want er zijn maar drie ochtenddiensten. Dus de ene week is het vroeg op, de andere uitslapen, of helpen bij de Kids, die komen een handje te kort. Streetteams is op zaterdagochtend, zo’n drie uurtjes connecten en helpen bij mensen in verschillende wijken. Het doel is niet evangeliseren, maar puur outreachen en er letterlijk en figuurlijk ‘zijn’ voor mensen. Zoals een van onze leiders uitlegde: People won’t care about ‘your’ gospel, unless they know you care about them.
AUSTRALIA
Australische humor bestaat uit sarcasme. Jeej! Dat kennen we in Nederland gelukkig ook. De Amerikanen daarentegen hebben er wat meer moeite mee. Dat zorgt voor hilarische situaties.
Tegelijkertijd is elke nationaliteit die je je kunt bedenken hier wel aanwezig, zowel in college als gewoon hier wonend. Ik ben de enige Nederlandse van mijn intake (deze lichting), maar er zijn er nog drie van eerdere intakes.
Verder zijn er nog niet heel schokkende dingen die botsen met mijn Nederlandse achtergrond. Alles is hier wel een stuk relaxter, maar te laat komen is er nog steeds niet bij J Dat is bij andere culturen wel even anders. Zo kun je rustig een half uur op een Braziliaan wachten of op Amerikanen. Er is wat dat betreft wel duidelijk een verschil in ‘mindset’ tussen Europeanen en (Zuid-)Amerikanen. Waar wij zijn opgegroeid met ‘doe maar normaal en kom op tijd’, hebben zij een achtergrond van ‘alles is zo awesome en ach, dan maar wat later’.
CHURCH
…is in een woord GEWELDIG! De diensten zitten goed in elkaar, de mensen zijn tof, en er hangt een sfeer van altijd elkaar bemoedigen en becomplimenteren.
@mijn lieftallige collega’s back in O’beek, over competentiegericht werken gesproken, hier kunnen ze er ook wat van :D
Australische humor bestaat uit sarcasme. Jeej! Dat kennen we in Nederland gelukkig ook. De Amerikanen daarentegen hebben er wat meer moeite mee. Dat zorgt voor hilarische situaties.
Tegelijkertijd is elke nationaliteit die je je kunt bedenken hier wel aanwezig, zowel in college als gewoon hier wonend. Ik ben de enige Nederlandse van mijn intake (deze lichting), maar er zijn er nog drie van eerdere intakes.
Verder zijn er nog niet heel schokkende dingen die botsen met mijn Nederlandse achtergrond. Alles is hier wel een stuk relaxter, maar te laat komen is er nog steeds niet bij J Dat is bij andere culturen wel even anders. Zo kun je rustig een half uur op een Braziliaan wachten of op Amerikanen. Er is wat dat betreft wel duidelijk een verschil in ‘mindset’ tussen Europeanen en (Zuid-)Amerikanen. Waar wij zijn opgegroeid met ‘doe maar normaal en kom op tijd’, hebben zij een achtergrond van ‘alles is zo awesome en ach, dan maar wat later’.
CHURCH
…is in een woord GEWELDIG! De diensten zitten goed in elkaar, de mensen zijn tof, en er hangt een sfeer van altijd elkaar bemoedigen en becomplimenteren.
@mijn lieftallige collega’s back in O’beek, over competentiegericht werken gesproken, hier kunnen ze er ook wat van :D
EN IK?
Met mij gaat het goed. Het heeft in deze fase zo zijn ups en downs, maar ik vind mijn plekje wel. In elk geval ben ik er van overtuigd dat de keuze om hier heen te gaan de goede is geweest, ondanks wat ik in Nederland heb achtergelaten. Heimwee is niet het goede woord. Af en toe even frustratie’s of enthousiasme willen delen met vrienden des te meer. Maar de steun vanuit Nederland is er duidelijk en daar heb ik veel aan. Al is het lastig om twee werelden te combineren, toch is het fijn om te horen hoe het in Nederland is, wat iedereen doet en hoe het leven daar gewoon lekker door gaat.
En ach... Of ik nou volgend jaar terug kom of niet, in elk geval zal dit jaar me veel brengen. Wat precies weet ik nog niet, maar, zoals ze hier zeggen: THE BEST IS YET TO COME!
Met mij gaat het goed. Het heeft in deze fase zo zijn ups en downs, maar ik vind mijn plekje wel. In elk geval ben ik er van overtuigd dat de keuze om hier heen te gaan de goede is geweest, ondanks wat ik in Nederland heb achtergelaten. Heimwee is niet het goede woord. Af en toe even frustratie’s of enthousiasme willen delen met vrienden des te meer. Maar de steun vanuit Nederland is er duidelijk en daar heb ik veel aan. Al is het lastig om twee werelden te combineren, toch is het fijn om te horen hoe het in Nederland is, wat iedereen doet en hoe het leven daar gewoon lekker door gaat.
En ach... Of ik nou volgend jaar terug kom of niet, in elk geval zal dit jaar me veel brengen. Wat precies weet ik nog niet, maar, zoals ze hier zeggen: THE BEST IS YET TO COME!
Subscribe to:
Posts (Atom)